A REVIEW OF นิทานรัก

A Review Of นิทานรัก

A Review Of นิทานรัก

Blog Article

ชายคนหนึ่งนั่งตกปลามาเกือบทั้งวัน แต่ไม่ได้ปลาสักตัวเดียว เขาจึงล้มเลิกความตั้งใจและคิดจะกลับบ้าน ทันใดนั้น ก็มีปลาตัวหนึ่งติดเบ็ด แต่เป็นปลาตัวเล็กนิดเดียว เจ้าปลาน้อยอ้อนวอนขอชีวิต “ปล่อยให้ข้า ถ้าวันนี้ไว้ชีวิต ในวันข้างหน้าจะเติบโตเป็นปลาใหญ่ เนื้อแน่น ให้ท่านได้จับกิน” คนตกปลาบอกว่า เขาไม่รู้ว่าวันข้างหน้า ปลาน้อยจะหลงมาติดเบ็ดอีกหรือเปล่า พูดจบก็จับปลาใส่กระป๋องแล้วเดินกลับบ้าน

ตุ๊กตาที่ฮัคนำกลับมาบ้านนั้นเป็นตุ๊กตาที่เขาทำขึ้นเองเพื่อนำมามอบให้น้องสาวในวันคล้ายวันเกิด!  ฮัคอยากให้ยูมีเพื่อนอยู่ด้วยเวลาที่เขายังไม่กลับจากโรงงาน เพราะเขาไม่อยากให้น้องสาวต้องเหงาจนเกินไป  ส่วนยูจำไม่ได้เลยว่าวันนี้คือวันเกิดของเธอ  เมื่อพี่ชายเตือนว่านี่คือวันเกิดของเธอและนำของขวัญมาให้  ยูจึงดีใจมาก

ตอนพักเที่ยง…ลูกยีราฟมักหามุมสงบ ๆ ในท้องทุ่งเพื่อนั่งกินอาหารตามลำพังอยู่เสมอ แม้อาหารของลูกยีราฟจะอร่อยมาก แต่ลูกยีราฟกลับรู้สึกว่ามันยังขาดอะไรบางอย่างไป

 เธอได้แต่คิดว่าพี่ชายอาจมีงานยุ่งทำให้ต้องทำงานมากกว่า เดิมและเหนื่อยจนไม่มีแรงกินข้าว

นิทานสั้นพร้อมข้อคิด ผู้แต่ง ลูกหมีสามตัว

นิทานเรื่อง ความพยายามของชายกลัวน้ำ

จนกระทั่งวันหนึ่ง พ่อของนางเงือกซึ่งเป็นเจ้าสมุทรไปแปลงกายเป็นมนุษย์แล้วมาตามหาลูกสาวถึงที่บ้านของชายหนุ่ม เมื่อเจ้าสมุทรทราบว่าชายหนุ่มช่วยลูกสาวไว้ นิทานรักของสองเรา และทราบจากลูกสาวว่าทั้งคู่มีใจให้กัน เจ้าสมุทรจึงประทานพรให้ชายหนุ่มสามารถหายใจในน้ำได้เหมือนเงือกและชาวสมุทรทั้งหลาย ทั้งนี้เพื่อให้ชายหนุ่มแวะไปเยี่ยมเงือกสาวได้ตามใจปรารถนา

นิทานพื้นบ้านญี่ปุ่น แอปเปิ้ลให้เพื่อน

นิทานปรับพฤติกรรมเด็ก เหมียวเหมียวกับโฮ่งโฮ่ง

เมื่อชายหนุ่มได้ฟังสิ่งที่พระราชาร้องขอ เขาก็เสียใจมาก เพราะดวงดาวเป็นสิ่งที่อยู่ไกลแสนไกล ตัวเขาจึงไม่น่าจะมีโอกาสได้แต่งงานกับเจ้าหญิงเป็นแน่

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มยังมีโอกาสสุดท้าย เพราะพระราชาได้ประกาศเอาไว้ว่า “ผู้ใดที่ช่วยเจ้าหญิงไว้ หากปรารถนาสิ่งใด พระองค์ก็จะมอบสิ่งนั้นให้” ด้วยเหตุนี้เอง ชายหนุ่มจึงตัดสินใจเอ่ยปาก ขอแต่งงานกับเจ้าหญิง

นิทานชุด แม่มดกับเพื่อนซี้ แม่มดใจดี

คติสอนใจ : การลงมือช่วยย่อมดีกว่าคำพูดแสดงความเห็นใจ

ตอนพักเที่ยง…ลูกหนูมักนั่งกินข้าวกับเพื่อน ๆ ที่โรงอาหารของโรงเรียนอยู่เสมอ  กล่องข้าวของเพื่อนในห้องบางทีก็มีอาหาร บางทีก็ว่างเปล่าเหมือนกัน  ถ้าลูกหนูเห็นใครไม่มีอาหาร มันก็จะแบ่งอาหารจากปิ่นโตใบจิ๋วให้เพื่อนด้วย ในทางกลับกัน หากวันใดที่ปิ่นโตของลูกหนูว่างเปล่า เพื่อน ๆ ก็จะแบ่งอาหารจากกล่องข้าวมาให้ลูกหนูคนละนิดละหน่อย แม้อาหารอาจมีน้อยกินกันไม่ค่อยอิ่ม แต่ลูกหนูและเพื่อน ๆ ก็อิ่มใจทุกครั้งที่ได้กินอาหารเที่ยงร่วมกัน

Report this page